Częstotliwość, głębokość oraz wzmocnienie

Aparaty ultrasonograficzne stały się przyjętym standardem podczas wyposażania gabinetu weterynaryjnego i wykorzystywane są w codziennej diagnostyce jamy brzusznej czy serca. Ze względu na powszechne użycie sprzętu ważne jest aby świadomie korzystać z możliwości, które dają nam aparaty w zakresie ich optymalizacji i poprawy jakości obrazu.

Na jakość generowanego obrazu wpływa typ i złożoność generatorów impulsów ultradźwiękowych oraz pozostałych składowych tworzących szereg obróbki i oczyszczania sygnału z powracających ech do aparatu. Kluczowym elementem jest głowica decydująca o jakości generowanego obrazu.

Do podstawowych parametrów, które regulujemy podczas pracy z aparatem należy głębokość, częstotliwość oraz wzmocnienie.

Głębokość

Regulujemy ją tak aby badany narząd był obrazowany w ½ do 2/3 obrazu, dzięki czemu będziemy mogli dokładnie go zobrazować, zobaczyć szczegóły, które mogą nam umknąć przy dużym oddaleniu . Często jest to niemożliwe przy badaniu wątroby, która jest głęboko położona lub głowy śledziony zlokalizowanej głęboko podżebrowo. Problem spotykamy również przy małych narządach takich jak jajniki czy nadnercza, które również poprzez swoją lokalizację mogą być trudno osiągalne.


a) Obraz nerki – zbyt duża wartość głębokości


b) Obraz nerki- zbyt mała głębokość


c) Obraz optymalny

Wzmocnienie

Często zmieniany parametr podczas badania, który służy nam do rozjaśniania lub ściemniania obrazu, na całej jego głębokości. To ustawienie o bardzo indywidualnym charakterze i w dużej mierze zależy ono od użytkownika. Jednym z wyznaczników ustawienia „gain” jest stopnień wyczernienia takich struktur jak światło pęcherza moczowego czy światło naczyń krwionośnych- powinny być aechogenne oraz obszar pod pęcherzem moczowym, gdzie wystepuje artefakt wzmocnienia dystalnego. Następnie podczas badania należy korygować wzmocnienie w zależności od narządu.

Wzmocnienie strefowe służy do korekty wzmocnienia osobno dla różnych głębokości w obrębie obrazu oraz w zależności od rodzaju badania.


a) Obraz pęcherza moczowego bez korekty gain                      b) obraz z korektą gain

Częstotliwość

Dzięki temu, że aparaty ultrasonograficzne wykorzystują głowice wielozakresowe możemy dostosować częstotliwość do badanego pacjenta oraz narządu. Należy pamiętać o głównej zasadzie: im wyższa częstotliwość tym mniejsza penetracja ale tym wyższa rozdzielczość przestrzenna. Zawsze korzystamy z najwyższej możliwej częstotliwości umożliwiającej uzyskanie jak najlepszej jakości obrazu. Częstotliwość należy zmniejszyć wówczas gdy nie możemy zobrazować struktur leżących głęboko – w praktyce wątroba u dużego psa.

Osobnym paramentem jest częstotliwość harmoniczna tzw. Obrazowanie harmoniczne (THI). Większość ech powracających do głowicy ma tą samą częstotliwość co fala wysyłana, jednak pewna ich część powraca z częstotliwością będącą wielokrotnością częstotliwości bazowej. Przy standardowych ustawieniach odbierane i poddawane analizie są echa o podstawowej częstotliwości. Przy włączeniu THI wygaszane jest odbieranie ech bazowych a aparat skupia się na odbiorze i analizie ech częstotliwości harmonicznych. Obraz ten charakteryzuje się lepszym kontrastem, wysoką rozdzielczością przestrzenną oraz niskim poziomem szumu.


a) Obraz nerki na częstotliwościach bazowych                             b) obraz nerki przy zastosowaniu częstotliwości harmonicznych