Obecność wylewów na dnie oka u starszego zwierzęcia wskazuje w pierwszej chwili na nadciśnienie tętnicze. statystycznie 90% wylewów na dnie oka u starszych kotów związanych jest z tym nadciśnieniem. Inne możliwe rozpoznania to zaburzenia hemostazy, ostre zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie naczyń na tle cukrzycowym oraz zmiany chorobowe odpowiedzialne za wzrost lepkości krwi (poliglobulia, szpiczak).

Badania dodatkowe obejmują pomiar ciśnienia metodą Dopplera lub za pomocą oscylometrii. [...] Obecnie mówi się o nadciśnieniu tętniczym w przypadku ciśnienia systolicznego powyżej 160 mmHg. Badanie poziomów tarczycy – nadczynność tarczycy jest obok niewydolności nerek podstawową przyczyną nadciśnienia tętniczego u kotów. Współistnienie niewydolności nerek nie powinno prowadzić do wykluczenia tej hipotezy.

            Leczenie obniżające ciśnienie tętnicze wskazane jest przy wysokim nadciśnieniu tętniczym (200 mmHg) oraz w przypadku nadciśnienia tętniczego o średnim natężeniu, jeżeli związane jest ono z niewydolnością nerek lub z występowaniem objawów klinicznych. Amlodypina jest lekiem z wyboru w leczeniu nadciśnienia u kota. Inhibitory konwertazy są mało skuteczne przy zamiarze wyraźnego obniżenia ciśnienia tętniczego u kota. Mogą być jednak podawane wraz z amlodypiną.

            Amlodypina stosowana jest w dawce 0,625 do 1,25 mg/zwierzę/dzień. Pomiar ciśnienia tętniczego musi być wykonywany w ciągu 2-3 dni od momentu podania leku w przypadku wysokiego nadciśnienia i po tygodniu przy nadciśnieniu o średnim natężeniu. Dawka amlodypiny jest następnie ustalana w stosunku do otrzymanego wyniku pomiaru. Ciśnienie mierzy się co 2-3 tygodnie, aż do momentu jego unormowania, a następnie co 2-3 miesiące. Właściciele musza być poinformowani o objawach niedociśnienia tętniczego, które mogą być przyczyną kolejnej konsultacji (letarg, zaburzenia łaknienia, ataksja).

            Unormowanie ciśnienia pozwala na odzyskanie wzroku przez zwierzę jedynie w 10-20% przypadków. Im uszkodzenie wzroku jest rozleglejsze, tym mniejsze są szanse na jego odzyskanie. Zbyt często rozpoznaje się nadciśnienie tętnicze dopiero w momencie wystąpienia komplikacji (uszkodzenie wzroku, problemy kardiologiczne). Systematyczne badania w kierunku nadciśnienia tętniczego u kotów ze stwierdzoną przewlekłą niewydolnością nerek powinny zmniejszyć liczbę przypadków występowania opisanych wtórnych objawów, bardzo często nieodwracalnych.

 

            Fragment z książki „Nefrologia i urologia psów i kotów” wyd. Elsevier.

        Źródło zdjęcia:  http://simplycatbreeds.org/Caring-for-Your-Cat's-Eyes.html