Powszechnie stosowanym lekiem w terapii schorzeń stawów jest glukozamina. Skuteczność jej działania wzbudza duże kontrowersje i jest tematem wielu sporów oraz szeregu badań, zarówno klinicznych jak in vitro. Jednak brak jest jednoznacznych wyników potwierdzających skuteczność jej stosowania.
Glukozamina jest aminomonocukrem naturalnie występującym w chrząstce stawowej oraz tzw. mazi stawowej. Powstaje ona z glukozy i służy do syntezy glukozoaminoglikanów odpowiedzialnych za odbudowywanie uszkodzonych chrząstek. Naturalnym źródłem glukozaminy są między innymi krewetki, kraby czy raki, z których glukozamina jest pozyskiwana z ich chitynowego egzoszkieletu.
Badania in vitro nad glukozaminą wykazały, że posiada ona właściwości anaboliczne oraz przeciwzapalne. Początkowo uważano, że działanie anaboliczne jest związane tylko z jej uczestnictwem w syntezie glukozaminoaminoglikanów, która zachodzi w chondrocytach. Kolejne badania wykazały jednak, że działanie antykataboliczne jest związane również z hamowaniem ekspresji enzymów katabolicznych takich jak np.: fosfolipaza A2 czy metaloproteinaza macierzy zewnątrzkomórkowej. Stwierdzono również, że glukozamina odwraca efekty działania interleukiny 1b, a także blokuje ścieżki sygnałowe zależne od NF-kB oraz hamuje enzymy zapalne takie jak cyklooksygenaza-2. Przytoczone wyniki badań in vitro prowadzone były przy zastosowaniu dawki leku w stężeniu, które nie jest osiągalne przy stosowaniu doustnym. W związku z tym, potwierdzenie wyników z badań in vitro w badaniach in vivo może okazać się dość trudne.
Skuteczność siarczanu glukozaminy w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów jest badana od wielu lat z różnym skutkiem. Początkowe badania wykazywały skuteczność stosowania siarczanu glukozaminy. Objawiało się to m.in. zmniejszeniem bólu stawów i usprawnieniem ruchu. Dodatkowo wykazano, że stosowanie glukozaminy łącznie z chondroityną przynosi znacznie lepsze efekty niż stosowanie samej glukozaminy. Ostatnie badania nad skutecznością glukozaminy informują, że działanie jej nie jest pewne. W 2010 roku przeprowadzono analizę wyników z 10 badań klinicznych z zastosowaniem glukozaminy. Autorzy stwierdzili, że glukozamina nie miała wpływu na zmniejszenie bólu ani na poprawę struktury chrząstek stawowych. Analiza innych wyników badań wykazała, że roczne stosowanie glukozaminy nie ma wpływu na odbudowę chrząstki stawowej, natomiast dopiero po 3 latach stosowania można było zauważyć zmiany w szparze stawowej. Tak niewielki pozytywny efekt działania glukozaminy na stawy przypisuje się niewielkiemu stężeniu tego leku w stawach.
Aby w pełni wykluczyć lub potwierdzić skuteczność działania glukozaminy w leczeniu schorzeń stawów potrzebne są kolejne badania kliniczne. Opracowanie sposobu podawania suplementu mogłoby wpłynąć na jego stężenie umożliwiające lepsze wykorzystanie przez organizm w naprawie uszkodzonych chrząstek stawowych. Zwraca się uwagę także na opracowanie innych terapii z wykorzystaniem dodatkowych leków wpływających na regenerację stawów lub działających przeciwzapalnie.
źródło: http://biotechnologia.pl/farmacja/artykuly/jak-to-jest-z-ta-glukozamina,13161?utm_source=article_show&utm_medium=most_popular_box&utm_campaign=production